Poniżej materiał prezentujące sposób, jak przeprowadzaliśmy test. Widzimy kolejne etapy sterylizacji i jej efekty:
Jałowa gaza trzymana przez opalaną w płomieniu pęsetę została użyta do przetarcia powierzchni ekranu i obudowy telefonu przed i po sterylizacji urządzeniem (ten sam telefon naświetlano w pozycji ekranem do góry oraz do dołu). Gaza została przeniesiona do kolbek z pożywką LB (Luria-Bertani). Po 16h wytrząsania w 26st.C 50ul pożywki zostało naniesione na szalki ze stałą pożywką LB Agar i wgłaskane jednorazowymi sterylnymi głaszczkami. Zawiesinę bakterii zmierzono również spektrofotometrycznie określając OD600 (gęstość optyczna przy długości fali 600nm).
Kontrolnie użyto szalki z pożywką oraz kolbki wytrząsanej z nieużywaną gazą. Jako kontrolę pozytywną użyto palca odciśniętego w pożywce stałej.
Wyniki pomiarów absorbancji (im wyższy tym większe stężenie bakterii):
- LB: „0”: 0.000 – blank
- Kontrola pożywki „CM” 0.000
- Kontrola gazy „CW” 0.002
- Ekran przed sterylizacją „PE” 0.027
- Obudowa przed sterylizacją „PT” 2.510
- Ekran po sterylizacji „PoE” 0.017
- Obudowa po sterylizacji „PoT” 0.012
- Niewielka dodatnia wartość dla gazy, może wynikać z faktu przedostania się drobnych cząstek materiału do pożywki w trakcie wytrząsania.
Działanie promieni UV polega na doprowadzeniu do uszkodzenia materiału genetycznego bakterii. Krótkie naświetlanie w wielu przypadkach może prowadzić do mutacji, które nie są śmiertelne, jak również część baterii mogła schronić się słabiej oświetlonych zakamarkach, dlatego proces sterylizacji był niepełny i niektóre mikroorganizmy przetrwały. Obudowa telefonu okazała się znacznie bardziej zanieczyszczona, co nie dziwi, gdyż właśnie z tej strony telefon ma stałą styczność z wnętrzem dłoni.
Wasz TECHNOSenior
